Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Απολογισμος

Τελος του χρονου...εφτασε η ψρα για τον καθενα μας να κανει τον απολογισμο του....

μια χρονια γεματη....απο πολλα συναισθηματα...απο πολλες αλλαγες...
Τι να πρωτοθυμιθω....
Φιλιες που καταληξαν ψεμμα?Προβλημμτα οικονομικα που τα παιρνω μαζι μου και για την επομενη χρονια?Εργασιακα προβλημμτα....
Λιγο πολυ ολοι τα εχουμε αυτα....
Σε αυτο που θελω να αναφερθω περισσοτερο ειναι σε μια διαδηκασια που μπηκα τους τελευταιους 7 μηνες που μπορω να πω οτι αφησε μια περιεργη πινελια στην ζψη μου που πιστευω οτι θα με συντροφευει και για πολλα χρονια μετα ,για να μην πω και για ολη μου τηνμ ζωη....
Οχι δεν ειμαι ατομο που ειμαι κολλημενο με το παρελθον μου...απλα εχω μαθει απο καθε τι με επιρεαζει θετικα να το κραταω και να το κουβαλαω μαζι μου...
Λοιπον πριν 7 μηνες γνωρισα εναν πολυ αξιολογο ανθρωπο....(και δεν το λεω αυτο γιατι ηταν ο γκομενος για αυτο το χρονικο διαστημα)
Αυτος ο ναθρωπος με εκανε να μαθω καλυτερα τον εαυτο μου(ασχετα που δεν το ξερει ο ιδιος)αυτος ο ανθρωπος μπορα να πω οτι με εκανε να αγαπω τον εαυτο μου και να αγαπω και τον κοσμο που εχω διπλα μου(βλεπεις το ειχα ξεχασει αυτο το συναισθημα)
Με εκανε (μετα το τελος ομως) να εχω αξιες και ιδανικα...μου εβαλε τον πυχη πολυ ψηλα...με εκανε πιο ανοιχτολυαλη....με εκανε να ονειρευομαι.....
Απο εμενα περασε απο τα 40 κυμματα...με τισ υστεριες μου.....τις ανασφαλειες μου.....τις παραξενιες μου...
Ακομα και λιγο καιρο πριν ηθελε λιγο χρονο για τον εαυτο του και εγω σαν μια "υαινα" που ειχα απεναντι μου ενα θυραμα προσπαθουσα να το αρπαξω.....
Απαραδεκτη το ξερω......
Θα μου πειτε τωρα αφου με εκανε τοσο καλο γιατι δεν ειναι στην ζωη μου?
Εδω θα απαντησω ....επειδη ειναι τοσο αξιολογο ατομο και επειδη εχει αξιες παραμερισε τα θελω του και εβαλε μπροστα τα πρεπει....
Εδω ειναι η δυναμη του ανθρωπου αυτου.....απαραμερισε τα παθη και τα θελω του για τα πρεπει....
Το μονο που εχω εγω να πω ειναι οτι ολο αυτο με εκανε να τον θαυμαζω πιο πολυ και να τον αγαπαω ακομα περισσοτερο και να ευχωμαι για μια ζωη να ειναι παντα καλα.....
Λιγο πολυ ετσι εχουν τα πραγματα....πλεον οταν θελω να θυμαμαι αυτον τον μοναδικο ανθρωπο θα κοιταω τις "γραμμες των οριζοντων"
Ευχαριστω εσενα λοιπον που με εμαθες....που με ακουσες....που με αισθανθηκες......
Θα εχεις παντα μια θεση στην καρδια μου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου