Αποφασισα να γραψω αυτην την φορα εξετιας μιας κοβεντας που ειχα με εναν φιλο μου.....εναν ανθρωπο που αν και τον ξερω παρα πολυ λιγο νιοθω πολυ ομορφα οταν μιλαω μαζι του....ξερετε καποιοι ανθρωποι ερχονται στον δρομο σου και απο εκει που δεν το περιμενεις σε κανουν πολυ καλο....
Δεν ημουν και πολυ καλα λοιπον και μιλησα με τον συγκεκριμενο ανθρωπο ειπαμε διαφορα πραγματα που με εκαναν να ανεθεωρισω καποια πραγματα.....ξερω οτι αν θα το διαβασει αυτο θα απορισει και θα ξαφνιαστει...ισος και νευριασει γιατι τον λεω οτι ειναι καλος ανθρωπος και δεν θελει να ειναι....αλλα εγω οπως του το εχω πει αλλωστε οτι νιωθω το κανω και αυτο που νιωθω αυτην την στιγμη ειναι να του πω ενα ευχαριστω ασχετα αν ο ιδιος καταλαβει τον λογο η' οχι....
Και οχι δεν θελω να θεωριθει οτι εχω κολλημα μαζι του...καμια σχεση....τετιουσ ανθρωπους δεν τους θελεις για γκομενους....τους θελεις για "παρεα" συντροφια και κουβεντα....δεν μπορεις να τους "καψεις" γιατι θα τους χασεις....
Ενας γκομενος καποτε θα χαθει ενας ξεκαθαρος και καλος φιλος ποτε.
Σε ευχαριστω πολυ "μπανανιτσο(χιχιχιχιχι) και ας μην το ξερεις