Αποφασισα να γραψω αυτην την φορα εξετιας μιας κοβεντας που ειχα με εναν φιλο μου.....εναν ανθρωπο που αν και τον ξερω παρα πολυ λιγο νιοθω πολυ ομορφα οταν μιλαω μαζι του....ξερετε καποιοι ανθρωποι ερχονται στον δρομο σου και απο εκει που δεν το περιμενεις σε κανουν πολυ καλο....
Δεν ημουν και πολυ καλα λοιπον και μιλησα με τον συγκεκριμενο ανθρωπο ειπαμε διαφορα πραγματα που με εκαναν να ανεθεωρισω καποια πραγματα.....ξερω οτι αν θα το διαβασει αυτο θα απορισει και θα ξαφνιαστει...ισος και νευριασει γιατι τον λεω οτι ειναι καλος ανθρωπος και δεν θελει να ειναι....αλλα εγω οπως του το εχω πει αλλωστε οτι νιωθω το κανω και αυτο που νιωθω αυτην την στιγμη ειναι να του πω ενα ευχαριστω ασχετα αν ο ιδιος καταλαβει τον λογο η' οχι....
Και οχι δεν θελω να θεωριθει οτι εχω κολλημα μαζι του...καμια σχεση....τετιουσ ανθρωπους δεν τους θελεις για γκομενους....τους θελεις για "παρεα" συντροφια και κουβεντα....δεν μπορεις να τους "καψεις" γιατι θα τους χασεις....
Ενας γκομενος καποτε θα χαθει ενας ξεκαθαρος και καλος φιλος ποτε.
Σε ευχαριστω πολυ "μπανανιτσο(χιχιχιχιχι) και ας μην το ξερεις

Πως αλλαζει ο ανθρωπος?πριν απο λιγο καιρο αν με ρωτουσε καποιος τα εβλεπα ολα ομορφα και ρομαντικα...ναι ημουν απο τους λιγους μα...ες που υπαρχουν....
Εβλεπα ολο τον κοσμο χωρις καχιποψια και πονηρια...τους εβλεπα σαν ανθρωπους και οχι σαν πιονια....αλλα επεσα εξω...εγω μπορει να μην τους εβλεπα σαν "πιονια" αλλα αυτοι που ειχα πιστεψει με ειχαν τοποθετησει στην "σκακιερα " του δικου τους παιχνιδιου....
Στισ προιγουμενες αναρτησεις μου μιλουσα για εναν αξιολογο ανθρωπο που υπηρχε στην ζωη μου...(αχι δεν εχει παψει να ειναι αξιολογοσ) απλα εγω εχω παψει να πιστευω τις "αγνες" του προθεσεις....
αλλα............
μεσα απο9 εδω θελω να τον ευχαριστισω γιατι με εκανε να "ξηπνησω" να δω πως πραγματικα ειναι ο κοσμος..... με εκανε να μην πιστευω σε ονειρα και ΨΕΥΤΙΚΑ λογια(οχι δεν ειναι ψευτης απλα παρορμητικος)..
δεν θα τον διαγραψω ποτε απο την ζωη μου γιατι οσο περιεργο και αν ακουγετε μου εκανε καλο.......
Με εκανε να φταξω την δικη μου "παρτιδα σκακι" και εγω πλεον να τιποθετω "πιονια"....εγω πλεον να βαζω τους κανονες του παιχνιδιου...
Οσο για τις γευσεις ζωης που εισπρατει ο καθενας ειναι ατομικο του δικαιωμα...εγω προς το παρον εχω την γευση του "αρχηγου" του παιχνιδιου και δεν θα επιτρεψω τον εαυτο μου ποτε πλεον να με "νικισει" καποιος....
Σε ευχαριστω πολυ λοιπον για το καλο που μου εκανες και εσυ ξερεις......θα τα λεμε εκει...καπου στις γραμμες των οριζοντων...
Και μην "τρομαζεις" το παιχνιδι ειναι δικο μου....ξερεις εσυ....
'

Λοιπον...παλι εδω.....ηθελα να γραψω πολυ νωριτερα ....δεν το εκανα μονο και μονο γιατι ηθελα να ηρεμισω τα συναισθηματα μου....δεν ηθελα να γραψω καποια πραγματα που στο τελος θα τα μετανιωνα γιατι θα ηταν "εμβρασμο ψυχης"

Στις προιγουμενες αναρτησεις μου εγραφα για εναν αξιολογο και αξιοσεβαστο ανθρωπο που υπηρχε στην ζωη μου.....οχι αυτο δεν αλλαζει...για μενα ειναι ακομα ετσι αν και μου φερθηκε πολυ ασχημα......

Οχι δεν ειμαι ερωτευμενη μαζι του για να επιμενω να τον λεω αξιολογο...απλα εμαθα στην ζωη μου να βλεπω τα πραγματα ως εχουν...και φυσικα γιατι μετα απο αυτον ηυρθαν ανθρωποι στην ζωη μου τοσο σκαρτοι που αυτος μπροστα τους ειναι Αγιος(αν και δεν πιστευει...)

Λοιπον βρεθηκε καποιος που λεει ερωτευτικε την ψυχη μου.....

-ναι τετοιες μ......ς λενε για να σε ριξουν στο κρεβατι......καποιος αλλος ενω ηταν και αυτος ερωτευμενος μαζι μου(οχι δεν ειμαι ψωνιο που ολοι με ερωτευονται) απλα τετοιες μ....ς ακουω τελευταια) με το που με "εριξε" στο κρεβατι αρχισε να λεει για την αποσταση που μας χωριζει....

Αληθεια θελω να μου απαντησετε σε κατι πολυ απλο....

μποριτε να μου πειτε που πηγαν οι αντρες...

Θα παραδεχομουν αν καποιος ερχωταν και μου ελεγε στα ισι......."ξερεις θελω να την βρουμε...θελω να περασουμε καποιες

Απολογισμος

Τελος του χρονου...εφτασε η ψρα για τον καθενα μας να κανει τον απολογισμο του....

μια χρονια γεματη....απο πολλα συναισθηματα...απο πολλες αλλαγες...
Τι να πρωτοθυμιθω....
Φιλιες που καταληξαν ψεμμα?Προβλημμτα οικονομικα που τα παιρνω μαζι μου και για την επομενη χρονια?Εργασιακα προβλημμτα....
Λιγο πολυ ολοι τα εχουμε αυτα....
Σε αυτο που θελω να αναφερθω περισσοτερο ειναι σε μια διαδηκασια που μπηκα τους τελευταιους 7 μηνες που μπορω να πω οτι αφησε μια περιεργη πινελια στην ζψη μου που πιστευω οτι θα με συντροφευει και για πολλα χρονια μετα ,για να μην πω και για ολη μου τηνμ ζωη....
Οχι δεν ειμαι ατομο που ειμαι κολλημενο με το παρελθον μου...απλα εχω μαθει απο καθε τι με επιρεαζει θετικα να το κραταω και να το κουβαλαω μαζι μου...
Λοιπον πριν 7 μηνες γνωρισα εναν πολυ αξιολογο ανθρωπο....(και δεν το λεω αυτο γιατι ηταν ο γκομενος για αυτο το χρονικο διαστημα)
Αυτος ο ναθρωπος με εκανε να μαθω καλυτερα τον εαυτο μου(ασχετα που δεν το ξερει ο ιδιος)αυτος ο ανθρωπος μπορα να πω οτι με εκανε να αγαπω τον εαυτο μου και να αγαπω και τον κοσμο που εχω διπλα μου(βλεπεις το ειχα ξεχασει αυτο το συναισθημα)
Με εκανε (μετα το τελος ομως) να εχω αξιες και ιδανικα...μου εβαλε τον πυχη πολυ ψηλα...με εκανε πιο ανοιχτολυαλη....με εκανε να ονειρευομαι.....
Απο εμενα περασε απο τα 40 κυμματα...με τισ υστεριες μου.....τις ανασφαλειες μου.....τις παραξενιες μου...
Ακομα και λιγο καιρο πριν ηθελε λιγο χρονο για τον εαυτο του και εγω σαν μια "υαινα" που ειχα απεναντι μου ενα θυραμα προσπαθουσα να το αρπαξω.....
Απαραδεκτη το ξερω......
Θα μου πειτε τωρα αφου με εκανε τοσο καλο γιατι δεν ειναι στην ζωη μου?
Εδω θα απαντησω ....επειδη ειναι τοσο αξιολογο ατομο και επειδη εχει αξιες παραμερισε τα θελω του και εβαλε μπροστα τα πρεπει....
Εδω ειναι η δυναμη του ανθρωπου αυτου.....απαραμερισε τα παθη και τα θελω του για τα πρεπει....
Το μονο που εχω εγω να πω ειναι οτι ολο αυτο με εκανε να τον θαυμαζω πιο πολυ και να τον αγαπαω ακομα περισσοτερο και να ευχωμαι για μια ζωη να ειναι παντα καλα.....
Λιγο πολυ ετσι εχουν τα πραγματα....πλεον οταν θελω να θυμαμαι αυτον τον μοναδικο ανθρωπο θα κοιταω τις "γραμμες των οριζοντων"
Ευχαριστω εσενα λοιπον που με εμαθες....που με ακουσες....που με αισθανθηκες......
Θα εχεις παντα μια θεση στην καρδια μου

Που πηγε η ειληκρινια?????

Κάθομαι και σκέφτομαι όλα τα γεγονότα του τελευταίου μήνα....

Μαύρη μαυρίλα σε όλα...

Από τα προσωπικά μου ...από τα οικονομικά μου...τα οικογενειακά μου...από που να αρχίσω και που να τελειώσω..

Άλλα σε αυτό που θέλω να σταθώ είναι τα προσωπικά μου....είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει..

Ξεκίνησα με έναν άνθρωπο που από την αρχή ήξερα το τέλος και όχι μόνο ξεκίνησα δέθηκα και από πάνω..του άνοιξα την καρδιά μου να μπει μέσα...

Απίστευτο το πόσο ηλίθιοι μπορεί να γίνουμε στον έρωτα...

Δεν λέω ότι ήταν ψεύτης..κάθε άλλο ήταν "ειλικρινής"άλλα αυτός τελικά ο μικρός Θεός που λέγετε Έρωτας θολώνει το μυαλό...

Την ειλικρίνεια την αναζητώ από μικρο παιδί...

Τον έλεγα από την αρχή άτι αυτό που ζούμε είναι μια ουτοπία και με διέψευδε...

μου έλεγε ότι κάνω λάθος....ακόμα και τώρα λέει ότι κάνω λάθος...

Άλλα εδώ θέλω να ρωτήσω και αν κάποιος τύχει να δει αυτό τον μονόλογο μου θα ήθελα να μου απαντήσει...

Είναι ποτέ δυνατόν κάποιος άνθρωπος να είναι τρέλα ερωτευμένος με κάποιον άλλον να του λέει ότι είναι το άλλο του μισό και να μην μπορεί να κάνει το επόμενο βήμα?

είναι ποτέ δυνατόν να το τελειώσεις τώρα και να μην το ζήσεις και όσο παει?

Είναι ποτέ δυνατόν να μην κοιτάς το σήμερα το να το ζήσεις αυτό το όμορφο που έχεις και να κοιτάς το αύριο???

Εδώ λοιπόν ψάχνω την ειλικρίνεια...εδώ θέλω την αλήθεια χωρίς όμορφες λέξεις..

μολις εχει επιβηβαστει.......μονη....πονεμενη....θλημμενη....καθετε και κανει για μια ακομη φορα τον απολογισμο της....τι φταιει στην ζωη της?τι λαθη εχει κανει και τι αμαρτιες πληρωνει?σε ολη της την ζωη προσπαθουσε να κανει τους γυρο της να περνανε καλα.....να νιωθουν ομορφα.....δεν τα κατεφερε ομως....δεν εξηγητε διαφορετικα....δεν καταφερε τιποτα...φια αυτο τον λογο το πληρωνει ετσι....πρεπει να εχει κανει μεγαλο κακο και πολλες αμαρτιες για να τις πληρωνει συνεχεια.....τις ωρες που περιμενε σκεφτοταν τι εφταιξε?γιατι οι μοιρες της παιζουν τετοια ασχημα παιχνηδια?εκανε πολλα ονειρα για αυτο το ταξιδι....εκανε πολλα σχεδια....δεν της βγηκε τιποτα...τελικα εχουν δικιο αυτοι που λενε οτι οταν ο ανθρωπος κανει σχεδια ο θεος γελα........μετρουσε τις μερες...... μετρουσε τις ωρες......τα λεπτα....περιμενε με επιμονη και υπομονη να βρεθει στην αγκαλια του ανθρωπου που την εκανε να ξυπνησει τα θαμμενα της αισθηματα....τον ανθρωπο που την εκανε να νιωθει επιθυμητη.....τον ανθρωπο που αγαπησε....οι μοιρες ομως παλι χτυπησαν.....οι δυο μερες ηταν ομορφες....ολα εδειχναν οτι θα γινοταν ακομα πιο ομορφα...οι μερες που θα ερχοταν θα ηταν σαν απο ονειρο....ετσι ηλπιζε και πιστευε...ομως.......παλι λαθος....οχι ομως γιατι την κοροιδεψαν....αν ηταν ετσι ισως να μην πονουσε τοσο πολυ...ηταν αλλωστε συνηθισμενη να δεινει....να προσφερει πανω απο ολα ψυχη και να μενει παντα ξεκρεμαστη....τωρα ηταν χειροτερα...ενιωθε οτι ο ανθρωπος που ειχε για λιγο στην αγκαλια της ηταν αληθηνος...πραγματικος...αλλα αυτο δεν εφτανε.....διστιχως....επαιζαν μαζι ους....γελουσαν απο καπου αυτες οι κυριες που καθοριζουν τις ζωες ολων....οι μοιρες....ειχε γινει για μια ακομη φορα μοιρολατρικη...πεσιμιστρια...δεν ξερει αν εχει την δυναμη να προχωρισει....δεν ξερει αν μπορει να βρει το θαρρος να ξανασχεδιασει η να κανει ονειρα....κατα βαθος το θελει πολυ...και αυτο θα το κατελαβει κανεις απο το οτι δεν ακυρωσε το εισητηριο που ειχε βγαλει για την αρχικη ημερομηνια επιστροφη της...απλα το αφησε ανοιχτο μεχρι το τελος του χρονου......θα ηθελε πολυ να πιστεψει οτι θα τον δει ξανα οτι θα τον νιωσει ξανα και σε τοσο συντομο χρονικο διαστημα....στην σχεση τους ξερει οτι υπαρχουν τεραστια εμποδια....υπαρχουν παραγοντες που δεν μπορον να τους παραβλεψουν.....λενε οτι στην αγαπη το παλευεις....οτι κανεις τα αδυνατα δυνατα και οτι στο τελος κερδιζει η αγαπη....θελει να το πολεμισει...θελει να το πιστεψει....αλλα.....αυτο το αλλα....παλι αυτο το αλλα...το αλλα που εχει παρει την μορφη του φοβου.....ο φοβος οτι τελικα παλι καποιος αλλλος υπερτατος παραγοντας θα κανονισει για τις ζωες τουςοτι δεν θα επιλεξουν αυτοι για το αυριο τους.....αλλα καποιοι αλλοι η καλυτερα καποιεσ αλλες....αυτες οι ....μοιρες...απο το πρωι μια λεξη της ερχετε να φωναξει .....γιατι????γιατι παλι????εκλαψε πολυ....οχι για εκεινον...εκεινος ηταν κυριος...προσπαθησε να την κανει να ζησει το παραμυθι τηςεκλαψε για την τυχη της....για την μοιρα της...αυτη που την επλεξαν πριν ακομα καταλαβει την υπαρξη της....αλλα παλι μια νοτα αισιοδοξιας της ερχετε....προσπαθει να πισει τον ευατο της να το πολεμισει....να το παλεψει και να βγει τελικα κερδισμενη σε αυτην την ανιση μαχη....ναι λοιπον πρεπει να πολεμισει για μια ακομα φορα...αλλωστε εχει μαθει να δεινει αγωνες για την ευτυχια της......